21 Ιανουαρίου 2010

Μαζί σου...


Θέλω μόνη μου να τον περάσω τούτο τον πόνο…
Να τον νιώσω απ’άκρη σ’άκρη στην ψυχή μου
Να τη δω να σκίζεται
να κομματιάζεται
να πνίγεται μέσ’το σκοτάδι της μοναξιάς
να πεθαίνει …

Έφυγες… και να σε δω ξανά δε θα μπορέσω…
Ή μήπως τελικά μπορώ;
Λένε πως ο θάνατος είναι γλυκός όταν εκεί θα βρείς αυτόν που αναζητάς
Μαζί σου λοιπόν θα έρθω
Στον θάνατο

Όπου εσύ… Εκεί κι εγώ…

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πες μου αυτό που σκέφτηκες...
Σε ακούω...